جلسه سوم کمیته ارتباط با اعضاء انجمن اپک

حاضرین در جلسه :

شرکت تهران جنوب: آقای مهندس طهماسب رضوی (رییس هیات مدیره)

شرکت جهانپارس: آقای مهندس نادر عطایی (رییس هیات مدیره)

شرکت تناوب: آقای مهندس ولیزاده (مدیرعامل) و آقای مهندس سیفی (روابط عمومی)

شرکت ایتوک: آقای مهندس ترابی (رئیس هیات مدیره و رییس اسبق هیات مدیره اپک)

شرکت توسعه آب و گاز ایران: آقای مهندس ادیب (مدیرعامل و عضو سابق هیات مدیره اپک)

شرکت آسفالت طوس: آقای مهندس توحید نیک آمیز (معاون نفت و گاز)

شرکت ارسا ساختمان: آقای مهندس محمدی (مدیر پروژه)

شرکت سازه پاد: آقای مهندس حسام کمره ای (معاونت مهندسی)

انجمن اپک: آقایان مهندسین حلوایی (رییس هیات مدیره)، طبیب زاده (رییس کمیته نظام فنی و اجرایی)، طاهری خرم آبادی (رییس کمیته ارتباط با اعضا)، رحمانی (رییس کمیته بین الملل) دکتر طاهری (دبیر انجمن)، حضرتی (مسوول کمیته های انجمن) و مهراب کابلی (بازرس)

 

بر اساس سیاست هیات مدیره انجمن اپک برای برگزاری جلسات منظم با اعضا به منظور استماع نقطه نظرات اعضا، انتظارات و خواسته های ایشان از انجمن، ارائه گزارش عملکرد و نقطه نظرات هیات مدیره انجمن به اعضا، شناخت بهتر اعضا و چالش های ایشان در فضای کسب و کار و ….، سومین جلسه دیدار با اعضا به دعوت کمیته ارتباط با اعضا برگزار شد.

در ابتدای جلسه هر یک ازمهمانان، ضمن معرفی خود، خلاصه ای از سوابق شرکت متبوع خود را به سایر حاضرین معرفی کردند. در این بخش، به ویژه سخنان آقای مهندس طهماسب رضوی، موسس و رییس هیات مدیره شرکت تهران جنوب که از پیشکسوتان صنعت احداث (متولد 1312) می باشند، شنیدنی بود. ایشان به ذکر خاطراتی از فعالیتهای سالهای جوانی در زمان حکومت دکتر مصدق و بعد تاسیس شرکت تهران جنوب در سال 1336 پرداختند.

در ادامه آقای مهندس خرم آبادی (رییس کمیته ارتباط با اعضا) ضمن خیر مقدم به مهمانان گرامی، توضیحاتی درباره اهداف این نشست، ارائه دادند و پکیجی شامل “گزارش عملکرد نهمین دوره هیات مدیره انجمن”، “پیش نویس اساسنامه جدید انجمن” و همچنین دایرکتوری جدید انجمن که به تازگی چاپ شده است، تقدیم مهمانان محترم شد. همچنین از اعضا درخواست شد هر کدام حداقل یک نفر به عنوان همکار به دبیرخانه انجمن معرفی نمایند که در کمیته های تخصصی به انجمن خود یاری رسانند.

همچنین آقای مهندس حلوایی (رییس هیات مدیره)، به رویکردهای هیات مدیره انجمن در چند سرفصل پرداختند:

• افزایش اثرگذاری اپک در نهادهای تصمیم ساز و تصمیم گیر حاکمیتی، اتاق بارزگانی و …
• تولید محتوا و سند توسط انجمن از قبیل سند نقد بخشنامه تعدیل، بررسی نشریه 5490 و …
• ایجاد همسویی و هم افزایی بین بخش خصوصی و دولتی در مطالبه گری تغییرات مورد نیاز در بخش انرژی (موضوع نامه بیت)

پس از آن هر یک از مدعوین ضمن تشکر بابت برگزاری این جلسه، به بیان نقطه نظرات خود و چالش های موجود در فضای کسب و کار پرداختند. از جمله:

آقای مهندس طهماسب رضوی (تهران جنوب):

• کسانی که وارد فعالیتهای صنفی می شوند، واقعا باید به قصد خدمت به مردم و بخش خصوصی وارد شوند و بهتر است کسانی در هیات مدیره تشکل ها حضور داشته باشند که ضمن دارا بودن سوابق پیمانکاری و آشنایی به صنعت نفت، در حال حاضر مسوولیتهای اجرایی زیادی نداشته باشند یا با وزارت نفت پروژه نداشته باشند که هم بتوانند وقت کافی برای فعالیتهای صنفی تخصیص دهند، و هم بتوانند با جسارت و بدون ترس، مواضع بخش خصوصی را اعلام نمایند.

آقای مهندس نادر عطایی (جهانپارس):

• متاسفانه تشکل های موازی زیادی ایجاد شده است و این باعث پراکندگی فعالیتها شده است و لازم است این تشکل ها با هم هماهنگ تر و یکصدا باشند تا بتوانند اثربخشی لازم را داشته باشند.
• ستصا با هدف حمایت از تولیدکنندگان ایرانی شکل گرفت، اما متاسفانه در عمل به نوعی کارها پیش رفت که منتج به خودتحریمی شد و این حتی به ضرر تولیدکننده داخلی هم هست. به بهانه حمابت از تولید داخل، اجازه خرید تجهیزات تخصصی صنعتی داده نمی شود و پروژه ها دچار تطویل می شوند، در حالی که در بسیاری موارد، تولیدکننده مزبور توان تولید محصول مورد نیاز با کیفیت مورد انتظار را ندارد و یا متعهد به زمان تحویل نیست. در حالی که اگر رقابت بین تولیدکننده داخلی و خارجی شکل بگیرد، در نهایت به توسعه تولید داخلی هم منجر می شود.
• مساله دیگر، واگذاری کارها به بخش خصولتی است که عملا بخش خصوصی را به ورطه نابودی می کشد و هزینه های بالاسری پروژه ها را چند برابر افزایش می دهد. در عمل هم بخش خصولتی که توان اجرای پروژه را ندارد، کار را به بخش خصوصی واگذار می کند، اما با هزینه تمام شده و زمان چند برابر، پروژه انجام می شود. دولت باید تکلیف بخش خصوصی را مشخص کند. ما حاضریم دولت بیاد مطالبات و بدهی های ما را متقل شود و شرکت را ملی کند! با این شرایط ادامه فعالیت وجود ندارد.
• قانون کار فعلی یکی از معضلات اصلی بخش خصوصی است که نه به نفع کارگر است و نه کارفرما. بهره وری کارگر به کمتر از یک سوم کاهش یافته است. کارگران حقوق بیشتر و مرخصی بیشتر مطالبه می نمایند. در حالی که حاضر به انجام کار بیشتر نیستند. اگر به دنبال بهتر کردن وضع موجود هستیم میتوانیم با الگوبرداری از کشورهای مالزی، ژاپن، کره و مالزی نسبت به اصلاح قانون کار اقدام کنیم.
• همکاری بیشتر با دانشگاه ها باید در برنامه کاری انجمن قرار گیرد و از ظرفیت علمی دانشگاه ها استفاده بیشتر کنیم. ضمن اینکه ارتباط دانشگاه و صنعت تقویت خواهد شد که نقش موثری در تربیت نسل جوان مهندسی کشور دارد.
• پیشنهاد می کنم انجمن اپک با هماهنگی سایر تشکل ها، جلساتی با معاون اول رییس جمهور، وزیر نفت، کمیسیون انرژی مجلس، رییس سازمان برنامه ریزی و بودجه و همچنین صندوق توسعه ملی بگذارد یا نامه نگاری کند تا حرفهای ما را بشنوند و پاسخگو باشند.
• هر یک از اعضای انجمن، ارتباطاتی با نهادهای حاکمیتی، نمایندگان مجلس، مدیران دولتی و … دارند. اگر هم افزایی ایجاد شود، می توان از این روابط برای مطالبه گری بخش خصوصی استفاده کرد.

آقای مهندس ولیزاده (شرکت تناوب):

• در تکمیل فرمایشات مهندس عطایی باید عرض کنم که متاسفانه کل اقتصاد و صنعت احداث در دست شرکتهای خصولتی است و مدیران این شرکتها تا بخواهند راه و چاه را بیاموزند، برکنار و کسان دیگری جای ایشان را می گیرند.

آقای مهندس حلوایی در همین مورد عنوان کردند شاید یک راه این باشد که بخش خصوصی در برخی مناقصات حضور پیدا نکند.

آقای مهندس ترابی (ایتوک):

• انجمن اپک کارها را به 3 دسته بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت دسته بندی نماید. برخی از مواردی که مطرح شد، در دسته بلندمدت و میان مدت می گنجد، اما لازم است به مشکلات اضطراری شرکتها هم رسیدگی شود و پیشنهاد می شود انجمن، برای این موارد، نامه ای خطاب به وزیر نفت تهیه نماید.
• شورای عالی ادوار انجمن تشکیل شود که فرصت مناسبی برای همفکری پیشکسوتان انجمن در مورد سیاستهای کلی انجمن فراهم گردد و این بحش ها محدود به این جلسات نباشد.
• پیشنهاد می شود خاطرات شفاهی پیشکسوتان انجمن، توسط دبیرخانه ثبت و ضبط و مستندسازی گردد.

آقای مهندس ادیب (توسعه آب و گاز ایران):

• حق عضویت ها افزایش داشته است و لازم است بیشتر هم از این هم شود، برای اینکه دبیرخانه انجمن بتواند تعدادی افراد فرهیخته جذب نماید. درخواست از اعضا برای مشارکت در دوره های پیش هم بود و خیلی جواب نمی دهد. اگر می خواهیم کار اساسی بکنیم، لازم است تعدادی افراد توانمند با حق الزحمه مناسب در دبیرخانه انجمن به کار گرفته شوند.

آقای مهندس حسام کمره ای (سازه پاد تهران):

• یکی از مشکلات پروژه ها، تعریف پروژه و شروع آن، بدون تامین مالی پروژه توسط کارفرماست.
• مهمترین معضل پروژه ها، تطویل بیش از حد آنهاست که مکانیزم درستی برای جبران این هزینه ها هم وجود ندارد و عملا ادامه فعالیت شرکتهای خصوصی را دچار مشکل می کند.

در این خصوص آقای مهندس طبیب زاده ضمن تایید اصل موضوع، توضیحاتی درباره فعالیتهای انجمن در این مورد (از جمله جلسات با مهندس نوشادی – مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران) و نقد بخشنامه لایحه تاخیرات (که اخیرا توسط وزارت نفت ابلاغ شده است) ارائه دادند.

آقای مهندس توحید نیک آمیز (آسفالت طوس):

• علاوه بر مواردی که همکاران توضیح دادند، مساله رقابت با بخش خصولتی یکی از معضلات است. در طرف دیگر، در برخی مناقصات به همه شرکتها (مستقل از رتبه بندی و …) اجازه ورود می دهند. در چنین شرایطی شرکتهای بزرگ پیمانکاری خصوصی، امکان رقابت با پیمانکاران محلی فاقد رتبه بندی را ندارند.
• مدیران دولتی قدرت و جسارت تصمیم گیری ندارند. هر مدیری بعد از مدتی محافظه کار می شود و توان تصمیم گیری های جسورانه را که به نفع پروژه است، از دست می دهد.

آقای مهندس حلوایی در جمع بندی موارد، ضمن تشکر از حضور مهمانان مواردی مطرح نمودند:

• در جلسه اخیر در هیات مدیره مقرر شد شورای عالی ادوار تشکیل شود. در اساسنامه جدید هم بر اهمیت و جایگاه این شورا تاکید شده است.
• حاکمیت متوجه شده است که بخش اکتشاف نفت می تواند به تجات اقتصاد کشور کمک کند. با توجه به میزان ذخایر نفتی، بجای اینکه برای تولید 3-4 میلیون بشکه نفت در روز برنامه ریزی کنیم، برای تولید 17 میلیون بشکه در روز هدفگذاری کنیم. در این صورت تا سال 2050 هم نفت برای استخراج خواهیم داشت و 2050 سالی است که در اروپا، آمریکا و بسیاری کشورهای دیگر، خودرو با سوخت فسیلی نخواهد بود و نفت دیگر ارزش فعلی را ندارد. من به ضرس قاطع عرض می کنم مشکل فروش نفت، تحریم نیست. در همین شرایط می توان نفت را (البته با قیمت کمتر) فروخت.
• باید همکاران ما توجه داشته باشند که دیگر در دنیا انجام کار به صورت EPC جایگاه چندانی ندارد. تامین مالی بخش مهمی از پروژه هاست. اولویت اجرای پروژه ها به ترتیب به صورت BOT، BOOT و EPCF است و کمتر پروژه ها به صورت EPC تعریف می شوند. بنابراین شرکتهای عضو انجمن باید به این سمت حرکت کنند و خود را برای مدل های مالی جدید در اجرای پروژه ها آماده کنند.
• گرچه مسیری که در تعامل با حاکمیت در پیش گرفته ایم، هیچ تضمینی ندارد. اما چاره ای نداریم جز اینکه از این روزنه امید حداکثر استفاده را بکنیم و تلاش کنیم با ایجاد همسویی بین نهادهای خصوصی و مدیران خوشنام دولتی، پیشنهادهای راهبردی در حوزه انرژی به حاکمیت ارائه کنیم، بلکه این حرکتها بتواند تاثیر مثبتی در تصمیمات کلان استراتژیک در این حوزه داشته باشد.

جلسه در ساعت 10:30 به پایان رسید.